Jak zawsze, wśród Linuksów można wskazać wiele sposobów na konfigurację jednego "zjawiska". W przypadku konfigurowania interfejsów sieciowych natomiast jest to dość podobne w większości systemów operacyjnych z tej rodziny.

W tej notatce znajdują się trzy sposoby konfiguracji: "klasyczny" - użycie pliku /etc/network/interfaces, "konsolowy", polecany w dzisiejszym świecie - użycie polecenia ip, oraz graficzny.