Konfiguracja interfejsów sieciowych w Linuksie z wykorzystaniem netplanu

Netplan jest narzędziem zarządzającym konfiguracją wszelkich aspektów konfiguracji sieci komputerowych podłączonych do urządzenia z systemem Linux. System Ubuntu zaadaptował to narzędzie w wersji 17.10 Artful Aardvark (Pomysłowy Mrównik) i od tamtej pory należy z niego korzystać, aby „trwale” skonfigurować sieć w systemie.

Dzięki netplanowi możliwe jest:

  • konfigurowanie tylko podanych interfejsów / urządzeń (te niewymienione w pliku konfiguracyjnym nie są "ruszane"),
  • wykorzystanie sieci w ekstremalnie okrojonym systemie (wręcz na etapie initramfs),
  • bardzo szybka zmiana konfiguracji, ponieważ jest ona ustalana przy starcie systemu i tracona przy restarcie (efemeryczna),
  • możliwe jest generowanie maszyn wirtualnych / kontenerów z zadaną konfiguracją sieciową jedynie poprzez dodanie pliku konfiguracyjnego do jej plików.
Czytaj dalej

Tworzenie kont i grup w Linuksie

Systemy Linux są wieloużytkownikowe, czyli pozwalają na pracę wielu użytkowników. Możemy zatem tworzyć dla nich konta czy grupować ich w grupy.

Jak często bywa, możliwe są dwa warianty konfiguracji: konsolowa i graficzna.

Czytaj dalej

Konfiguracja interfejsów sieciowych w Linuksie - metody starsze

Jak zawsze, wśród Linuksów można wskazać wiele sposobów na konfigurację jednego rzeczy. W przypadku konfigurowania interfejsów sieciowych natomiast jest to dość podobne w większości systemów operacyjnych z tej rodziny.

W tej notatce znajdują się trzy sposoby konfiguracji:

  • "klasyczny" - użycie pliku /etc/network/interfaces,
  • "konsolowy", polecany w dzisiejszym świecie - użycie polecenia ip,
  • oraz graficzny.

Najczęstszym dziś sposobem jest jednak konfiguracja sieci z wykorzystaniem netplanu. Został on omówiony w tym wpisie: Konfiguracja interfejsów sieciowych w Linuksie z wykorzystaniem netplanu.

Czytaj dalej